Een nieuwe episode

Inmiddels zijn we weer geacclimatiseerd in ons tijdelijke verblijf in het appartement dat Bolloré permanent huurt in Novotel, het hotel dat me in de eerste weken zo onvriendelijk bij het zwembad verjoeg toen ik daar wat wilde drinken. En waar het eten niet lekker is maar wel duur. De katten slapen weer zonder al te veel gekrijs en hebben hun oude routine van ‘eten en slapen’ en ‘slapen en eten’ en af en toe een beetje ‘spelen en eten’ weer opgepakt. Marcus heeft zijn kattenkrabmat herontdekt en Jasper heeft besloten op rode muizen te jagen als hij niet te zeer in beslag genomen wordt door zijn eeuwige zoektocht naar kattenbrokjes.

Het appartement is redelijk ruim en heeft een balkon dat uitziet op zee. Er is een zwembad waar we nu al twee keer gebruik van hebben kunnen maken in de afgelopen tweeëneenhalve week, want tussen de buien door was het toen droog èn zonnig!

Het balkon ligt zo’n drie meter boven een rond plateau waaronder het terras van het zwembad zich bevindt. Het is bovendien erg gemakkelijk om van het ene balkon naar het andere te klimmen. Om te voorkomen dat de katten dit doen, heb ik van karton driehoeken gesneden die als een muur tussen de balkons moet fungeren. Het is alleen jammer dat ik regelmatig vergeet ze weg te halen wanneer het begint te regenen. De toch al wat merkwaardige vorm is dus nog iets minder strak dan in het begin. Verder krijgt Jérôme regelmatig hartkloppingen als Marcus zich wat al te geïnteresseerd over de rand heen buigt naar de op het dak hippende vogels of de passerende hotelpoes. Hij weet nu dat hij tot aan de balustrade mag komen en niet verder. Maar als ik hem zo af en toe bestraffend toespreek als ik hem betrap op een gewaagd reikhalzen naar de wereld onder zijn voeten, maakt hij me onder luid protest duidelijk dat hij echt niet verder ging dan het toelaatbare en dat hij echt wist dat het niet mocht. Als ik daarentegen Jasper attaqueer, kijkt hij me slechts met stomverbaasde blik aan en buigt zich vervolgens zonder enige schroom verder voorover.

Een aantal dagen geleden, tussen de buien door, hebben we weer wat kartonnen dozen opgehaald uit de opslagruimte van AGS waar nu nog voornamelijk onze aangetaste meubels staan. Sommige dozen vielen mee, andere zaten vol beschimmelde spullen. Alle kleren waren nat en stonken, boeken waren bobbelig en krom getrokken, veel medicijnen en toiletartikelen klaar voor de prullenbak en schoenen zaten vol interessante, goudgroene plekken. Maar gelukkig waren belangrijke spullen zoals de externe harddisks niet beschadigd.

We hebben inmiddels een nieuwe woonplek gevonden: een appartement in de rustige wijk Camayenne. Een huis met tuin zat er jammer genoeg niet meer in, Bolloré heeft om veiligheidsredenen besloten alleen nog te gaan voor appartementen. Ons appartement bevindt zich op de 10de verdieping van een 11 verdiepingen hoge flat in aanbouw. Het is hoog, maar droog. Elke verdieping heeft slechts twee woningen. Het heeft drie balkons, uitziend op zee en de ruimtes binnen zijn erg mooi. Het is niet hetzelfde als een woning met tuin, maar als het dan toch een appartement moet worden, komt deze op een goede tweede plaats. Als alles gaat zoals we hopen, wordt het 15 september opgeleverd, waarna we er met onze spullen en katten in kunnen. Tot die tijd zullen we in Novotel bivakkeren. En daarna hebben we hopelijk net genoeg tijd om te verkassen naar ons nieuwe adres en de katten het gevoel te geven dat ze daar ook weer op hun plek zijn, voor we op vakantie gaan.